Szok i niedowierzanie!

Wzięłam się za szydełkowanie!

Przez długi okres wzdychałam do szydełkowych maskotek i nie przypuszczałam, że wkrótce będę tu na blogu prezentować moje pierwsze amigurumi. Długo ten temat odwlekałam. Ja i szydełko? Niemożliwe!  Byłam jednostką wybitnie odporną na ten rodzaj wiedzy. A jednak.
Od dłuższego czasu chodził za mną taki pomysł aby - mówiąc bardzo kolokwialnie - spiąć pośladki i podejść ambitnie do tematu. Trochę się obawiałam, że praca nad królikiem-miniaturką bardzo nadszarpnie zasoby mojej cierpliwości. Okazało się jednak, że całkiem szybko praca posuwa się na przód.

To takie miłe uczucie - zaskoczyć samą siebie. A jeszcze milej jest, gdy okazuje się, że efekty nie muszą wcale wylądować na dnie szuflady, jako kolejne trofeum własnej satysfakcji, ale wywołują szczery uśmiech.

Z góry przepraszam wszystkie osoby potrafiące posługiwać się szydełkiem - wiem, że ten widok może być dla Was bolesny.

 Pierwszy spacer zaliczony!

Do wykonania króliczka korzystałam ze wzoru umieszczonego na blogu Ewy.

Jak Wam się podoba mój debiut w amigurumi? Nie bądźcie zbyt surowi, zdaję sobie sprawę, że królik-miniaturka jest niedoskonały, ale to mój pierwszy, prywatny, osobisty :-) 

Znalazłam w necie taką piękną serwetkę, mam nadzieję, że kiedyś uda mi się ją wydziergać :)

Dla chętnych wzór, sama jeszcze nie potrafię skorzystać:

 Źródło: https://new.vk.com/mberngardt 

Miłego weekendu Wam życzę, korzystajcie ze słońca!