Połączenie klasyki z fantazją -część II

"Kwiat jest uśmiechem rośliny" - powiedział kiedyś Peter Hille. Biorąc dosłownie te słowa do serca, to mój balkon zanosi się od śmiechu :-)

Tym akcentem chciałam powrócić jeszcze do tematu wdzięcznych pelargonii (myślę, że na to zasługują). Te, które mam - czerwone - pozwalają stworzyć bardzo ciekawe i kolorowe kompozycje.

Letnie miesiące tak szybko nam uciekają, dlatego warto korzystać z tych ulotnych chwil, zwłaszcza w temacie roślin sezonowych...

Dzięki pelargoniom chyba polubiłam styl rustykalny - wiejski, ciepły, przytulny i swojski...

Podziwiam takie klimaty...

Zdecydowanie balkon - mimo różnych pięknych i kolorowych kwiatów - sterroryzowany jest przez pelargonie.

Jak dla mnie się sprawdzają w trudnych warunkach, są wytrzymałe i odporne na choroby i pięknie kwitną do późnej jesieni.

Ba! I dość łatwo je przechować przez zimę :)

I pomyśleć, że dla bliskiej mi osoby pelargonie to wykrzywiające nozdrza śmierdziele :-/ 

Poniżej czarna porzeczka na tle pelargonii :)

A któregoś dnia... na balkonik wskoczył całkiem sympatyczny konik polny. Widzicie go?

Ciekawe stworzonko :-)

 Czy Wam też podobają się takie skrzynki pełne kolorów?

Gama kwiatów, które mogą zdobić balkony czy tarasy jest bogata. Liczy się pomysł, a jego realizacja... tak, to czasem spory wyczyn, ale myślę, że warto. 

 Niżej -  jedyne jakie mam - pelargonie zwisające na balkonie.

Tyle na dziś. Życzę udanego weekendowego wypoczynku:) 
P.S.
Słońce... wszędzie słońce... Mmm... to mi się uśmiecha :-)